dinsdag 17 september 2013

Hoe een klein ding groot kan zijn, heel groot

 
"Until my ghastly tale is told, this heart within me burns"


Ik, ik met die milieuvriendelijke instelling, vegetariƫr, baasje van een blinde poedel, een blinde huistijger en een afgedankte Spaanse galgo, ik heb soms in een winkel geen tas bij me. Ik, ik die zo dol is op Moeder Aarde, de natuur, groen gras, grote bomen en klaterend water, moet soms 'ja' zeggen als me wordt gevraagd of ik een tasje bij mijn aankopen wil.

Het prachtig gemaakte, maar dieptrieste filmpje over de vogels met plastic gevulde magen hierboven was een druppel. We hebben allemaal die druppel nodig. Bij mij was de emmer al vol, dus ging hij overlopen. Voor een ander vult die druppel de emmer tot halfvol, waardoor ze een beetje gaan nadenken. Voor de meerderheid is dit een eerste druppel die klaterend op de bodem van hun lege emmertje zal landen, maar dan nog: het is een druppel.

Onwil, onwetendheid, gemakzucht, wreedheid, wat is voor jou de reden dat je dieronvriendelijk en/of milieuvervuilend bezig bent? Ik maakte me schuldig aan gemakzucht. Ik wist van het plastic eiland, ik wil geen plastic tasjes hebben, maar ik zorg er niet voor dat ik een tas bij me heb. Of ik koop zoveel boeken in de boekwinkel dat ik een extra tas nodig heb. Nu ik zo'n onwijs coole tas heb, heb ik ook echt geen excuus meer. Vanaf vandaag heb ik altijd die tas bij me en gaan mijn aankopen daar in. Ik zeg nee tegen plastic tasjes en als er al vanzelf wordt ingepakt in een plastic tas, laat ik het er weer uithalen. Nee, dank u, ik hoef geen plastic tasje.



Het geweldig mooie en stomvervelende Droomboek wordt massaal in de winkels opgehaald en iedereen wil er een tasje bij. Ze zeggen: "Oh, ik heb niks bij me", "Het regent een beetje buiten", "Mag ik een tasje?". Duizenden extra tasjes over de toonbank, bij een gratis boek. Best stomvervelend. Maar net zo vervelend als een plastic tas bij een krantje. Hoort zo'n krant niet opgevouwen onder de arm gestoken te worden? Kan die Libelle niet in die enorme handtas? Werkelijk, een plastic tas bij een boekenbon? Het sneue is dat ik nooit zo'n tas hergebruikt zie worden. Het sneue is dat IK zo'n tas ook niet hergebruik voor mijn boeken, want ze liggen thuis. En daar worden ze niet zomaar weggegooid, ze worden braaf hergebruikt en als de voorraad te groot wordt, breng ik mijn eigen plastic berg naar de kringloopwinkel op de hoek, want die zijn erg blij met tassen. Plastic flesjes met drinken had ik al afgezworen en ik heb nog nooit in mijn hele leven afval op de grond gegooid. Ben ik dan klaar? Ik denk het niet, ik kan nog veel meer doen. Wat kun jij doen? Koop bij Lush, of bij Bodyshop. Koop een afvalgrijper en ga er af en toe een rondje mee door de wijk. Alhoewel, die dorpsgek ben ik nog niet. Of... ben je dan een dorpsgek? Waarom eigenlijk? Waarom voel ik me een mafkees als ik een rondje om de Floresvijver ga met een vuilniszak (oeps, plastic)? Hoe komt het eigenlijk dat je raar bent als je NIET vervuilend bezig bent? Hoort dat niet heel andersom te zijn? Hoort die vervuiler niet een ontzettend rare knakker te zijn?

Confusing as hell, zo'n druppel die de emmer doet overlopen. Plastic tasjes in de winkel, het is zo klein, maar het is eigenlijk juist heel groot. 34 keer Nederland, om precies te zijn.









1 opmerking:

  1. Ja, we maken er met z'n allen een enorme puinhoop van. We leren het nooit!

    BeantwoordenVerwijderen